De Topleger Addi Frees seet al övern Stunn in’n Töövruum
vun Dokter Mahnappel in Stockelsdörp. Nu weer he endlich an
de Reeg un kunn sein Begehr los warrn.„Herr Dokter, nu
seggt Se mi man liekut, wo dat mit mien Liev un Gesundheit
utsüht. Hollt Se sik blots nich torüch un nehmt Se man ok keen
Blatt för de Snuut. Ik bün oolt genoog un kann ’n apen Woort
un de Wohrheit verdregen. Blots seggt Se mi dat
man op Plattdüütsch un nich op Latiensch, dormit ik dat ok richtig ver-
stah un begriepen do!“ „
Na goot, wenn Se dat So wüllt“, meen Dokter Mahnappel denn mit ’n
lütt Smuustergrienen üm de Ogen, „,Se süllt mien Menen dorto höörn.
Se sünd en överbasigen Fuuljack, en gresigen Suupkumpaan un ’n
bannig groten Freetsack. Wenn Se Ehr Lievevenswies nich ganz flink än-
nert, Addi Frees, warrt Se Ehr Liev Se dat gau torüchbetahl’n. Se mütt
Ehr Leven vun Grund op an foorts ännern. Hebbt Se dat begrepen?
„Besten Dank ok, Herr Dokter, för de kloren Wöör. Dat weer jo böös
düütlich, ik heff allens verstahn. Aver nu doot Se mi bidde noch’n lütten
Deenst. Vertellt Se mi dat man lever nochmal allens op Latiensch. Ik
mutt mien Berta tohuus jo ok wat berichten könen.“
Quelle: Heinrich Evers „Dat dröfft doch mal seggt warrn!“
(Balticum Verlagsgesellschaft und Werbeagentur GmbH)
Illustration Elke Grotelüschen
bergedorf.blog 